Koeien, kalfjes en heel veel shit.

Hi there,

It’s been a while.

Inmiddels ben ik alweer 7 weken aan het werk op de farm en heb ik geleerd om koeien te melken, kalfjes te voeren, kalfjes te vangen, in de bak van een rijdende tractor gezeten en heel veel shit schoon gespoten. 6 dagen per week werken en 1 dag vrij bevalt eigenlijk best goed. Het is fysiek zwaar werk en dit was eerst erg wennen uiteraard. Nu merk ik dat de zware dingen steeds makkelijker gaan en dat geeft zeker voldoening. Gemiddeld werk ik tussen de 55 en 60 uur per week.

Naast veel nieuwe dingen geleerd te hebben, bijvoorbeeld wat de lichaamstemperatuur van een koe zou moeten zijn (38.5) en dat koeien een heel breed sociaal leven hebben (en best wel bully’s zijn), heb ik ook van veel dingen getuige mogen zijn. Zo heb ik bijvoorbeeld mijn eerste binnenstebuiten kalf gezien. Bij dit kalf groeiden de organen aan de buitenkant en het vel aan de binnenkant. Het kalf is de hele zwangerschap in leven geweest, maar toen het geboren moest worden is het dood gegaan. Binnenstebuiten kunnen ze niet leven. Het kalf moest via een keizersnede te wereld worden gebracht, volgens mij was dit de eerste keizersnede die mijn bazen op hun farm hebben gehad.

Helaas heb ik ook al een aantal dode koeien en kalfjes gezien, een koe die ziek werd en tijdens haar bevalling is overleden, zowel kalf als koe hebben het niet overleefd. Een koe die blijkbaar al een tijdje een dood kalf in zich droeg en daardoor bloedvergiftiging heeft gekregen en een koe die gewoonweg de wil om te leven had verloren. Kalfjes die ziek werden en ondanks de medicatie en vele aandacht er toch niet bovenop kwamen en 2 doodgeboren kalfjes. Helaas kunnen ze niet allemaal gered worden, maar ze doen zeker hun best.

Ook heb ik ontzettend mooie zonsopgangen en zonsondergangen over de farm zien gaan. Als je niet direct een foto maakt en je kijkt twee tellen de andere kant op, is het alweer compleet anders. Ontzettend mooi om dit te ervaren en 1 van de voordelen van vroeg opstaan.

Elke ochtend na het melken en schoonmaken ga ik met de bazin op pad om de droge koeien en pasgeboren kalfjes op te halen. Droge koeien worden niet gemolken, dit is om ze klaar te maken voor de bevalling, ze worden zo’n 8 weken voordat ze moeten bevallen droog gezet. We hebben de laatste weken aardig wat regen te verduren gehad, dit zijn niet de lullige buitjes die we in Nederland wel eens zien. Nee, dit zijn echte buien waarbij er op sommige dagen 60mm regen kan vallen. De regen brengt natuurlijk natheid met zich mee, combineer dit met koeien die 500 kilo wegen en door modder en gras lopen en het wordt opeens heel lastig om er, als mens, lopend doorheen te komen. Zo heb ik, natuurlijk, al verschillende keren in de modder gelegen omdat ik met mijn gumboots vast zat en dat de volgende stap het echt niet ging worden. Gelukkig heb ik van mijn bazin regenkleding gekregen die we op zulke dagen zeker dragen, zo blijf je in ieder geval gedeeltelijk schoon en het zorgt voor wat lachspier training. Naast het feit dat ik afentoe vast kom te zitten in de modder en dat de regen het lopen moeilijker maakt, maakt het ook het rijden in de perken lastiger. Zodoende heb ik ook al 2 keer met de Ku(t)bota vastgezeten. Echter was ik niet de bestuurder, maar de onschuldige bijrijder die er niets aan kon doen. De eerste keer was met mijn bazin toen we kalfjes aan het halen waren en we de heuvel niet meer op kwamen, de baas kwam ons toen lostrekken met de tractor en zo konden we onze weg vervolgen. De tweede keer was met mijn baas en kwamen we ook de heuvel niet meer op, het was te nat en het kleine wagentje met trailer kon gewoonweg geen grip meer krijgen. De vaste medewerkster kwam ons toen lostrekken met de tractor, maar dat liep niet helemaal zoals gepland. De tractor had ook geen grip en gleed zo naar beneden, het had niet veel gescheeld of de tractor was door wat hekken geknald. Zelfs mijn baas kon het op dat moment niet voor elkaar krijgen waardoor we tractor en trailer moesten achterlaten. Gelukkig hoorde ik later dat hij het opnieuw was gaan proberen en dat hij de tractor plus trailer eruit heeft gekregen. Bij het halen van de kalfjes is het menig keer voorgekomen dat een kalfje ervandoor ging en ik erachteraan aan het rennen was, nu kan ik je vertellen: die race win je nooit, maar het zal er ongetwijfeld hilarisch uitzien.

Het voeren van kalfjes klinkt heel gemakkelijk, helaas is het niet altijd zo zwart wit, kalfjes zijn namelijk niet bijster slim. Als we de kalfjes hebben opgehaald kijken we of ze honger hebben. We proberen ze dan te voeren met een fles warme melk. Sommige kalfjes hebben bij hun moeder nog gedronken en hebben nog een vol buikje. Zodra ze uit de fles drinken, kun je ze begeleiden naar de feeder. Een grote bak waar allemaal spenen aanzitten, hier kun je de emmers melk in doen en de kalfjes komen drinken. Echter moet dit eerst aangeleerd worden (wat meestal vrij snel gaat). Naarmate ze wat ouder worden krijgen ze ook stro, fiber en meal. Allemaal voedsel voor de kalfjes. Als we stro, fiber of meal bijvoeren moeten we in de pins bij de kalfjes, vaak wordt je dan van achteren opgegeten door kalfjes die maar wat graag aan je jas, broek of gumboots zuigen, opnieuw een voordeel van regenkleding dragen.

In het begin toen ik hier begon met werken zag ik alleen maar 1 soort koe, echter zijn er veel verschillende soorten, we hebben white faces (deze hebben een witte kop, zoals de naam al suggereerd) en murphy’s (dit zijn koeien die van een stier genaamd Murphy komen, deze hebben een hele herkenbare witte streep over hun rug lopen) en nog wat andere. Sommige koeien zijn niet bang voor je en willen zelfs geaaid worden, terwijl andere koeien juist bang voor je zijn en het liefst zo hard mogelijk van je weg rennen. Je merkt ook verschil tijdens het melken van de koeien, sommige koeien blijven netjes stil staan als je het stel onderhangt terwijl andere koeien nogal losse pootjes hebben of een beetje staan te dansen. Wonder boven wonder heb ik nog geen trap van een koe gehad en ik hoop dat dit zo blijft.

Koeien hebben onderling een heel levendig sociaal leven en een hierarchie in de groep. Ze zijn tegen elkaar vaak niet erg aardig, maar ze hebben tussen alle koeien wel vriendinnen. We hebben 2 verschillende groepen koeien die we melken, we hebben de heffers (koeien die 2 jaar oud zijn en voor het eerst hebben gekalfd en voor het eerst worden gemelkt) en de koeien (deze hebben voor de tweede keer of al vaker gekalfd).

Dit is een greep uit de dingen die ik heb geleerd, heb gezien of heb gedaan. Op het moment bevalt me het hier nog erg goed en ik zal hier nog een tijdje blijven. Dat ik elke dag, de hele dag naar shit ruik merk ik allang niet meer, dat als ik thuis kom en in de spiegel kijk mijn gezicht onder de modder en de shit zit verrast me ook al niet meer. Wat dat betreft gaat het allemaal prima. Het bereik is hier nogal matig, ik zal proberen zoveel mogelijk foto’s te uploaden, maar ik kan geen garanties geven.

Tot snel!

Merel