Adrenaline reis

Aloha,

In mijn vorige blog schreef ik dat ik zou proberen om wat sneller een nieuw verhaal te schrijven. Dus hierbij weer een nieuw verhaaltje vanaf de andere kant van de wereld.

Skydiven

Na mijn vorige blog ben ik het avontuur aangegaan en ben ik uit een vliegtuig gesprongen op 4,5km hoogte. Was ik zenuwachtig? Nee. Was ik bang? Nee. Wat opzich al verrassend genoeg was. Ik moet er wel bij vertellen dat het op sommige foto's beslist niet te zien is dat ik niet bang was. Uiteraard houd ik deze foto's voor mijn persoonlijke collectie.

Om kwart voor 9 in de ochtend vertrokken we vanuit Wanaka naar Queenstown. In Queenstown moest ik inchecken en vanaf daar gingen we verder met een busje naar het vliegveld van Glenorchy. Glenorchy staat bekend als 'Paradise' en daar is beslist geen woord van gelogen. Het is daar zo adembenemend mooi. Toen we waren aangekomen op het vliegveldje kregen we eerst een veiligheidsbriefing. Best handig als je van plan bent uit een vliegtuig te springen. Daarna werden we in groepjes in gedeeld. Ik zat in het tweede groepje van 3 springers + instructeurs. Met deze twee andere springers waren wij de enige die vanaf 15,000ft sprongen. De rest van de springers die aanwezig waren sprongen van 12,000ft.

Goed. Het eerste groepje zit in het vliegtuig en ik word omgeroepen om me klaar te maken. Lekker charmant outfitje aan, hoofddekseltje op, tuigje om. Ik was er klaar voor.

Toen kwam het moment, mijn instructeur kwam eraan, even wat zeggen voor de camera (even laten weten wie wat zou krijgen van mijn spullen voor het geval ik het niet zou overleven) en toen naar het vliegtuig. Het uitzicht vanuit het vliegtuig was fenomenaal, het was de perfecte dag om uit een vliegtuig te springen. Ik was als tweede aan de beurt om te springen, geen tijd om na te denken, want je instructeur duwt je gewoon mee het vliegtuig uit. Vervolgens stort je 60 seconden lang met 200kmp/h naar beneden. Hoe gaaf is dat? Ja! Super gaaf!

Na 60 seconden deed mijn instructeur onze parachute uit (voor eeuwig dankbaar dat hij me niet te pletter heeft laten storten) en zweefden we vredig door de lucht. Ik mocht zelfs de parachute even besturen, wat ik erg leuk vond. Het uitzicht bleef fenomenaal, echt een paradijs! Ik kon oneindig ver kijken en het leven op de grond bestond voor een paar minuten niet meer. Voordat je het weet is het avontuur alweer voorbij en moest ik me klaarmaken voor de landing. Eenmaal geland duurde het even voordat het helemaal doordrong wat ik net had gedaan. Ik zou dit ongetwijfeld nog een keer willen doen, mits het de perfecte locatie is.

Heli-Hike Franz Josef Glacier

Een paar dagen na mijn skydive avontuur, was het alweer tijd voor een nieuw avontuur. Dit avontuur zou bestaan uit een helikopter ritje, landen op een gletsjer en hiken op een gletsjer. 

Op een woensdag vertrokken we weer vanuit Wanaka richting Franz Josef. Hier aangekomen verbleven we op een DOC campsite. Dit zijn kampeerplaatsen, waar je voor $8 of $13 kan overnachten. Het is op zulke campings erg basic. Geen drinkwater en een paar wc's, als je geluk hebt zijn het wc's die je kunt doortrekken, heb je pech, dan is het een wc-bril over een gat in de grond. Lekker geurtje krijg je bij die laatste.

Op donderdagochtend moest ik inchecken bij het helikopter bedrijf. In totaal waren er zo'n 18 mensen die ook de heli-hike gingen doen. Toen iedereen aanwezig was kregen we allerlei materiaal om aan te trekken. Waterdichte jas, broek, speciale laarzen, wollen sokken en een heuptasje met speciale ijzers erin die we op de gletsjer onder onze schoenen moesten binden. De voorbereiding nam aardig wat tijd in beslag en daarmee werd het ook duidelijk waarom ik een uur van tevoren aanwezig moest zijn.

Toen eindelijk iedereen alles aan had, nog even een veiligheidsbriefing. Health & Safety is nogal een ding in Nieuw-Zeeland. Vooral omdat mensen blijkbaar echt zo dom zijn dat er bij een benzinepomp specifiek moet worden aangegeven dat benzine beter niet gedronken kan worden, want dit kan schadelijk voor de gezondheid zijn.

Na de veiligheidsbriefing eindelijk maar toch in de helikopter. Het was een korte vlucht om bovenop de gletsjer te komen, maar het uitzicht op de gletsjer was wederom ongelooflijk mooi. Eenmaal geland ontmoetten we onze gids, ijzers onder en de gletsjer verkennen. Het leukste was dat de route die we liepen helemaal nieuw was. De gidsen hebben alle vrijheid en met elke tour hakken ze wat ijs en maken een nieuwe route. Daar loop je dan, op een gletsjer, tussen immense ijsblokken, die soms de meest interessante vormen hebben en dan voel je je eigenlijk gewoon heel klein. 

Uiteraard nog wat gletsjerwater verzameld om beneden aan Renee te laten proeven en de paar uur durende trip was alweer voorbij. Na een net zo'n mooie helikopter vlucht terug, was het tweede avontuur van die week alweer voorbij.

Hokitika Wildfoods Festival

De Franz Josef Glacier was ontzettend leuk, maar het was tijd om verder te reizen. Op naar Greymouth. Hier zouden we een aantal nachten verblijven om naar het Hokitika Wildfoods Festival te gaan. Dit festival staat voornamelijk bekend om de vele rare snacks die je hier kunt kopen. Van een varkens penis of varkens tepels tot insecten en paarden sperma. Ik heb hiervan zelf niets geprobeerd. Het eten van rare dingen is niet echt aan mij besteedt. De muziek was erg leuk en we waren vooral erg fan van de Army Band.

De dag na het festival was het tijd voor Renee om weer terug te reizen naar Wanaka en sindsdien reis ik alleen. Ik ben opnieuw door Arthur's Pass gereden, want dit vond ik de eerste keer al zo geweldig, dat ik dacht; ik doe het nog een keer. Op dit moment verblijf ik in een plaatsje vlakbij Christchurch. Door alle geweldige activiteiten die ik heb gedaan, gaat het geld er nogal snel doorheen. Ik ben van plan om hier voor een paar weken of langer een baan te zoeken. Mocht er iemand geld willen doneren aan mijn reis, dan is dit altijd welkom, haha.

Tot zover weer een nieuw verhaal vanuit Kiwi land! Hopelijk tot snel en ik upload snel wat nieuwe foto's!

Merel